Πριν δυο χρόνια το όνομα του Έλληνα χειρουργού Γιώργου Βρακά είχε κάνει το γύρο του διαδικτύου καθώς ήταν αυτός που έλαβε το Παγκόσμιο Βραβείο Μεταμοσχεύσεων στο Hong Kong. Ένα βραβείο που όπως μας τόνισε στη συνέντευξη που μας έδωσε αποτελεί επιβράβευση των αγώνων και θυσιών του, καθώς τα τελευταία χρόνια βρίσκεται μακριά από τη χώρα του και την οικογένεια του.
Ο Γιώργος Βρακάς εργάζεται πλέον στη Μεγάλη Βρετανία και συγκεκριμένα ,στο Κέντρο Μεταμοσχεύσεων της Οξφόρδης, Oxford University Hospitals NHS Foundation Trust. Μας μίλησε για τη ζωή του στο εξωτερικό αλλά και τους μελλοντικούς του στόχους. Αξίζει να αναφέρουμε πώς το 2017 αναρριχήθηκε στο Κιλιμάντζαρο και έκανε με διπλό ποδήλατο (tandem) την απόσταση Παρίσι- Λονδίνο και όλα αυτά για τη συγκέντρωση κεφαλαίων για φιλανθρωπικές οργανώσεις μεταμόσχευσης.
-Στην Ελλάδα του σήμερα ένας επιστήμονας που έχει όνειρα μπορεί να τα υλοποιήσει;
Μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα. Σαν λαός είμαστε ξεχωριστός και σκληρά εργαζόμενος. Η πραγματικότητα αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα είναι σκληρή και απαιτεί πολλή περισσότερη προσπάθεια. Ωστόσο και πάλι μπορεί να βρεθούμε σε επαγγελματικά αδιέξοδα, για αυτό και καταφεύγουμε στο εξωτερικό όπου υπάρχουν οι ανάλογες υποδομές και κονδύλια.
Το Παγκόσμιο Βραβείο Μεταμοσχεύσεων
-Κύριε Βρακά το 2016 αποσπάσατε το Παγκόσμιο Βραβείο Μεταμοσχεύσεων (TTS Young Investigator Award), στο Hong Kong, στο πλαίσιο παγκόσμιου συνεδρίου μεταμοσχεύσεων. Πώς ήταν αυτή η στιγμή για εσάς;
Τον Απρίλιο 2016, ενημερώθηκα από τη The Transplantation Society ότι βραβεύομαι με το βραβειο TTS Young Investigator Award μαζί με ένα χρηματικό ποσό, για την προσφορά μου στον τομέα των μεταμοσχεύσεων.
Η τελετή απονομής του βραβείου έγινε στις 22-8-2016 στο Hong Kong στο πλαίσιο του παγκόσμιου συνεδρίου μεταμοσχεύσεων (TTS 2016). Για μένα το βραβείο αυτό αποτελεί επιβράβευση των αγώνων και θυσιών μου, γιατί εργάσθηκα σκληρά για την απόκτησή του με κόστος να βρίσκομαι μακριά από τα αγαπημένα μου πρόσωπα και από την πατρίδα μου, αλλά και με θυσίες πολλές γιατί ο προσωπικός μου χρόνος είναι σχεδόν ανύπαρκτος.
Είναι ευχάριστο βέβαια ότι μου προσδίδει κύρος και την δυνατότητα να κάνω μια διεθνή καριέρα, όπως την ονειρευόμουν. Τα βραβεία γενικά αφενός αποτελούν επιβράβευση των κόπων μας αλλά αφετέρου αποτελούν και ένα κίνητρο για να συνεχίσουμε τη σκληρή δουλεία.
Η απόφαση να ασχοληθεί με τις μεταμοσχεύσεις
-Γιατί επιλέξατε να ειδικευτείτε στις μεταμοσχεύσεις;
Ήταν μια απόφαση που πήρα πολύ αργά στην καριέρα μου. Στην αρχή σκεφτόμουν να γίνω Πλαστικός Χειρουργός. Στην πορεία όμως όταν ξεκίνησα τη Γενική Χειρουργική δίπλα στον πατέρα μου, μου άρεσε η χειρουργική και έλαβα τη ειδικότητα του Γενικού Χειρουργού. Ο τομέας των μεταμοσχεύσεων στην Ελλάδα εξελίσσεται με πολύ αργούς ρυθμούς. Υπάρχουν πολύ συγκεκριμένα κέντρα με περιορισμένες δυνατότητες στον τομέα των μεταμοσχεύσεων.
Οπότε μέχρι να εργαστώ στο εξωτερικό δεν είχα καμία επαφή με τις μεταμοσχεύσεις. Ήταν κάτι που ήθελα, κάτι άγνωστο για τα δεδομένα που επικρατούν στην Ελλάδα. Έτσι, η πρώτη δουλειά που ανέλαβα στο εξωτερικό αφορούσε μεταμοσχεύσεις.
Ο χώρος των μεταμοσχεύσεων είναι γοητευτικός για κάθε εκκολαπτόμενο χειρουργό, αλλά δυστυχώς οι δυνατότητες εκπαίδευσης σε αυτόν τον τομέα στην Ελλάδα είναι λίγες. Έχοντας τελειώσει την ειδικότητα της γενικής χειρουργικής στην Ελλάδα επεδίωξα να μετεκπαιδευτώ στις μεταμοσχεύσεις στην Αγγλία, μια χώρα που είχα εργαστεί στο παρελθόν στο ξεκίνημα της καριέρας μου.
Έτσι λοιπόν μετά από μια δύσκολη συνέντευξη στο Guy’s Hospital του Λονδίνου κατάφερα να πάρω την θέση του Senior Fellow στην μεταμόσχευση νεφρών και παγκρέατος. Από εκεί και πέρα συνέχισα την εκπαίδευση μου σε ολοένα μεγαλύτερα τμήματα μεταμοσχεύσεων φτάνοντας και στο τμήμα της Οξφόρδης όπου βρίσκομαι τώρα και διεύρυνα το πεδίο μου σε μεταμοσχεύσεις λεπτού έντερου και πολλαπλών οργάνων.
Δωρεά Οργάνων και μεταμοσχεύσεις στην Ελλάδα
-Πόσο σημαντικό είναι για εσάς να αυξηθούν οι δωρητές οργάνων;
Είναι γεγονός ότι η αύξηση των δωρητών είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για την προαγωγή των μεταμοσχεύσεων στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει στην χώρα μας επαρκής ενημέρωση στον τομέα των μεταμοσχεύσεων και της δωρεάς οργάνων. Κατά την γνώμη μου θα έπρεπε η ενημέρωση αυτή να ξεκινήσει από τα Σχολεία, ώστε οι μαθητές να αντιληφθούν τη σημασία της δωρεάς οργάνων.
Όλο και περισσότεροι συνάνθρωποί μας έχουν ανάγκη από μεταμόσχευση ενός οργάνου για να συνεχίσουν να ζουν και κυρίως για να εξασφαλίσουν κάποια ποιότητα ζωής. Σαφώς πρέπει να γίνουν διάφορες ημερίδες και σεμινάρια, ώστε και οι γονείς να αντιληφθούν την σπουδαιότητα της δωρεάς οργάνων.
Οι Έλληνες πολίτες θα πρέπει να ευαισθητοποιηθούν, θα πρέπει να καταλάβουν ότι η δωρεά οργάνων είναι η καλύτερη πράξη ζωής. Πραγματικά η χώρα μας είναι ουραγός στην Ευρώπη στον τομέα της δωρεάς οργάνων. Πρωτίστως όμως θα πρέπει η Πολιτεία να ενδιαφερθεί, με την χρηματοδότηση των Νοσοκομείων όπου υπάρχουν Μονάδες Μεταμοσχεύσεων για τον σχετικό εξοπλισμό και την στελέχωση με εξειδικευμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, αλλά και με δημόσιες καμπάνιες για την δωρεά οργάνων και για τις μεταμοσχεύσεις γενικότερα. Οι θυσίες
–Ένας γιατρός για να πετύχει στο χώρο του πρέπει να κάνει θυσίες;
Οι θυσίες για την Ιατρική είναι πάρα πολλές, για τη Χειρουργική ακόμη περισσότερες και για τις Μεταμοσχεύσεις τα πράγματα ξεφεύγουν κατά πολύ. Δεν υπάρχει ελεύθερος χρόνος, ποτέ. Δεν υπάρχουν Σαββατοκύριακα, δεν υπάρχουν ήρεμα βράδια ξεκούρασης στο σπίτι. Για παράδειγμα, μπορεί να μου τηλεφωνήσουν οποιαδήποτε στιγμή, μέρα ή νύχτα, είτε εφημερεύω είτε όχι, λόγω του συγκεκριμένου είδους χειρουργικών επεμβάσεων που ειδικεύομαι καθώς οι μεταμοσχεύσεις του λεπτού εντέρου είναι κάτι σπάνιο και δεν ασχολούνται πολλοί συνάδελφοι.
Προφανώς η προσωπική ζωή τις πιο πολλές φορές μπαίνει σε δεύτερη μοίρα διότι ο χρόνος εξαρτάται πάντοτε από τα δεδομένα στην εργασία, όπου μπορεί να σε χρειαστούν ανά πάσα στιγμή.
Δυστυχώς έχω ήδη θυσιάσει μεγάλο μέρος της προσωπικής μου ζωής για την καριέρα μου. Η δουλειά μου μονοπωλεί τις περισσότερες ώρες της μέρας μου, ακόμα και τα Σαββατοκύριακα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην περνώ το χρόνο που θα ήθελα με τα αγαπημένα μου πρόσωπα, τα οποία και βρίσκονται στην Ελλάδα.
Η επιστροφή στην Ελλάδα
–Τι θα ήταν αυτό που θα σας έπειθε να επιστρέψετε στην Ελλάδα;
Θα ήθελα κάποια στιγμή να γυρίσω στην πατρίδα μου. Ωστόσο περιμένω να δημιουργηθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις, ώστε να μπορέσω να παράσχω όσο το δυνατόν περισσότερες υπηρεσίες στους συνανθρώπους μου. Αν τα καταφέρω, σκοπεύω να δραστηριοποιηθώ κυρίως στην πόλη της Θεσσαλονίκης αλλά και στην πόλη της Δράμας.
Προς το παρόν προσπαθώ να βοηθήσω στην ενημέρωση όσον αφορά την δωρεά οργάνων στην Ελλάδα, διότι αυτό είναι πραγματικά που θα μπορούσε να αλλάξει το τομέα των μεταμοσχεύσεων στη χώρα μας.
-Τι σας λείπει περισσότερο από τη χώρα σας;
Μου λείπει η πατρίδα μου και πιστεύω ότι η επιστροφή είναι όνειρο όλων των Ελλήνων του εξωτερικού. Η Ελλάδα είναι μια πανέμορφη χώρα, με πλούσια ιστορία και υψηλή ποιότητα ζωής, ακόμα και στον καιρό της κρίσης. Για να μην αναφερθώ και στην ελληνική κουζίνα που προφανώς λείπει στο εξωτερικό… Όλη η οικογένεια μου είναι στην Ελλάδα και ευελπιστώ να γυρίσω κάποια στιγμή.
–Θυμάστε την πιο δύσκολη στιγμή στην μέχρι τώρα καριέρα σας ;
Κάθε βήμα της καριέρας μου παρουσίασε μια διαφορετική πρόκληση. Να παραθέσω τον Νέλσον Μαντέλα: «Όλα φαίνονται αδύνατα μέχρι να γίνουν». Η πρώτη μεγάλη μου πρόκληση ήταν η εισαγωγή μου στο Πανεπιστήμιο, στη συνέχεια η λήψη της Γενικής Χειρουργικής Ειδικότητας, η διδακτορική διατριβή μου και ο τίτλος του Consultant Surgeon στο Νοσοκομείο Μεταμοσχεύσεων της Οξφόρδης, όπου με την δική μου ομάδα πλέον πραγματοποιώ τις χειρουργικές επεμβάσεις.
Αναλαμβάνω δύσκολα και πολύπλοκα χειρουργεία και αυτό αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις. Η σκληρή δουλειά είναι αυτό που χρειάζεται για να ξεπεραστεί κάθε εμπόδιο, αλλά εξίσου σημαντική είναι η κατανόηση των περιορισμών μας. Δεν πρέπει ποτέ να προσπαθούμε να εντυπωσιάσουμε τους άλλους, υποβάλλοντας συνανθρώπους μας σε αδικαιολόγητους κινδύνους.
Ο Γεώργιος ενδιαφέρεται για τη συγκέντρωση κεφαλαίων για φιλανθρωπικές οργανώσεις μεταμόσχευσης και το 2017 αναρριχήθηκε στο Κιλιμάντζαρο και έκανε με διπλό ποδήλατο (tandem) την απόσταση Παρίσι- Λονδίνο.
peopleofgreece.gr
0 commentaires:
Enregistrer un commentaire