Με προβληματισμό που αγγίζει τα όρια της αγανάκτησης διαβάζουμε τα δημοσιεύματα για τις παραβατικές συμπεριφορές στη συνταγογράφηση και πώληση φαρμάκων, αλλά και άλλων ειδών και παροχών υγείας, που είδαν το φως της δημοσιότητας πρόσφατα μετά από ελέγχους του ΕΟΠΥΥ.
Ο ΣΦΕΕ προφανώς χαιρετίζει τις προσπάθειες αυτές του ΕΟΠΥΥ και εύχεται να εκλείψει κάθε εστία παραβατικότητας και κακοδιαχείρισης, αλλά ταυτόχρονα αγανακτεί με την επικράτηση της λογικής των clawback σε όλους τους τομείς της υγείας και ιδιαίτερα στο φάρμακο, μια λογική η οποία έχει οδηγήσει την πολιτεία να αποτινάξει από πάνω της κάθε ευθύνη ορθολογικής διαχείρισης των διαθέσιμων πόρων.
Έτσι, μια εσφαλμένα προσδιορισμένη ανεπαρκής δημόσια φαρμακευτική δαπάνη στην οποία προστίθενται και οι συνταγογραφικές ατασθαλίες διάφορων επιτήδειων έχει οδηγήσει τη φαρμακευτική αγορά στα πρόθυρα της κατάρρευσης αφού διαθέτει πλέον 1 στα 3 φάρμακα δωρεάν (από 1 στα 4 το 2017) καλύπτοντας μεταξύ άλλων το 100% της φαρμακευτικής δαπάνης των ανασφαλίστων. Η έννοια της προβλεψιμότητας που συνδέεται άρρηκτα με την βιωσιμότητα των επιχειρήσεων του χώρου έχει εκλείψει πλήρως, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο σχεδιαζόμενες επενδύσεις, θέσεις εργασίας αλλά πάνω από όλα την πρόσβαση των ασθενών σε υπάρχοντα αλλά και σε μελλοντικά φάρμακα.
Η ανάγκη να προσδιοριστεί η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη με βάση πραγματικές ανάγκες και να καταστεί η πολιτεία συνυπεύθυνη για τον έλεγχο αυτής είναι επιτακτική, η «συνευθύνη» στο clawback πρέπει να εφαρμοστεί αναδρομικά από την αρχή του 2018. Τόσα και τόσα μέτρα έχει επιβάλλει η πολιτεία με αυτόν τον τρόπο όποτε την εξυπηρετεί, ας θεσμοθετήσει μια φορά και ένα μέτρο που θα συμβάλλει στη βιωσιμότητα ενός κλάδου με ουσιαστική συνεισφορά στην υγεία των πολιτών.
Ο ΣΦΕΕ προφανώς χαιρετίζει τις προσπάθειες αυτές του ΕΟΠΥΥ και εύχεται να εκλείψει κάθε εστία παραβατικότητας και κακοδιαχείρισης, αλλά ταυτόχρονα αγανακτεί με την επικράτηση της λογικής των clawback σε όλους τους τομείς της υγείας και ιδιαίτερα στο φάρμακο, μια λογική η οποία έχει οδηγήσει την πολιτεία να αποτινάξει από πάνω της κάθε ευθύνη ορθολογικής διαχείρισης των διαθέσιμων πόρων.
Έτσι, μια εσφαλμένα προσδιορισμένη ανεπαρκής δημόσια φαρμακευτική δαπάνη στην οποία προστίθενται και οι συνταγογραφικές ατασθαλίες διάφορων επιτήδειων έχει οδηγήσει τη φαρμακευτική αγορά στα πρόθυρα της κατάρρευσης αφού διαθέτει πλέον 1 στα 3 φάρμακα δωρεάν (από 1 στα 4 το 2017) καλύπτοντας μεταξύ άλλων το 100% της φαρμακευτικής δαπάνης των ανασφαλίστων. Η έννοια της προβλεψιμότητας που συνδέεται άρρηκτα με την βιωσιμότητα των επιχειρήσεων του χώρου έχει εκλείψει πλήρως, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο σχεδιαζόμενες επενδύσεις, θέσεις εργασίας αλλά πάνω από όλα την πρόσβαση των ασθενών σε υπάρχοντα αλλά και σε μελλοντικά φάρμακα.
Η ανάγκη να προσδιοριστεί η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη με βάση πραγματικές ανάγκες και να καταστεί η πολιτεία συνυπεύθυνη για τον έλεγχο αυτής είναι επιτακτική, η «συνευθύνη» στο clawback πρέπει να εφαρμοστεί αναδρομικά από την αρχή του 2018. Τόσα και τόσα μέτρα έχει επιβάλλει η πολιτεία με αυτόν τον τρόπο όποτε την εξυπηρετεί, ας θεσμοθετήσει μια φορά και ένα μέτρο που θα συμβάλλει στη βιωσιμότητα ενός κλάδου με ουσιαστική συνεισφορά στην υγεία των πολιτών.
0 commentaires:
Enregistrer un commentaire