To 1999 ξεκίνησε μια μελέτη στο MEDLAB IAΤΡΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ σε συνεργασία με το Πανεπιστημιακό νοσοκομείο Mc Gill του Καναδά που ολοκληρώθηκε σε διάστημα δύο ετών. Σκοπός της ήταν η διερεύνηση της συχνότητας εμφάνισης οστεοπενίας στους συγγενείς εξ αίματος οικογενειών οστεοπορωτικών ασθενών με απώτερους στόχους την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία, αλλά πρωτίστως την πρόληψη και ευαισθητοποίηση των νεότερων μελών.
Το ενδιαφέρον ήταν ότι εξετάστηκαν 8 οικογένειες που άλλα μέλη τους ζούσαν στον Καναδά και άλλα στην Ελλάδα. Σχεδιάστηκε το γενεαλογικό τους δένδρο όλων των μελών της κάθε οικογένειας. Είναι χαρακτηριστικό ότι μια οικογένεια είχε 60 μέλη. Εξετάστηκαν όλοι για οστεοπόρωση κάνοντας μέτρηση οστικής πυκνότητας. Στάλθηκαν, δείγματα αίματος, για ανάλυση γονιδιακή σε ειδικό κέντρο στην Καλιφόρνια.
Διαπιστώθηκε ότι όλα τα μέλη των οικογενειών είχαν οστεοπόρωση ή οστεοπενία. Είναι χαρακτηριστικό ότι άνδρες, γυναίκες παιδιά είχαν όλοι πρόβλημα άλλοι λιγότερο άλλοι περισσότερο. Ακόμα και κάποιοι ιδιαίτερα γυμνασμένοι (εναερίτες της ΔΕΗ) δεν γλύτωσαν από την οστεοπενία!!!
Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων, των γονιδίων, αυτών των ατόμων, βρέθηκαν γονίδια που δυνητικά ρυθμίζουν την οστική μάζα των οποίων ανήκουν τα γονίδια του κολλαγόνου, των υποδοχέων των οιστρογόνων και της βιταμίνης D.
Ετσι διαπιστώθηκε ότι στις περιπτώσεις που στην οικογένεια υπήρχε οστεοπόρωση, δηλαδή είτε είχε γιαγιά-παππούς, είτε μαμά-μπαμπάς στο 75% των παιδιών που εξετάστηκαν, τα παιδιά είχαν οστεοπενία.
Δηλαδή ο κληρονομικός παράγοντας στην ανάπτυξη της οστεοπόρωσης παίζει πάρα πολύ μεγάλο ρόλο.
Τι μπορεί να γίνει; Πώς μπορεί να αξιοποιηθεί αυτή η γνώση;
Αξιοποιώντας τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης και για να γίνει πραγματική πρόληψη, πρέπει, αν στην οικογένεια, υπάρχει οστεοπόρωση (διαγνωσμένη οστεοπόρωση, ύπαρξη καταγμάτων, ηλικιωμένοι με κύφωση), να εξεταστούν εγκαίρως τα παιδιά (σε ηλικία από 10-25ετών), προκειμένου να εντοπιστεί αν έχουν και αυτά πρόβλημα.
Ετσι στις ηλικίες των παιδιών, που αναπτύσσεται ο σκελετός τους, αν παρθούν όλα τα κατάλληλα μέτρα, μπορεί να αποφευχθεί, η ανάπτυξη οστεοπόρωσης, όταν μεγαλώσουν.
Δηλαδή ο κληρονομικός παράγοντας στην ανάπτυξη της οστεοπόρωσης παίζει πάρα πολύ μεγάλο ρόλο.
Τι μπορεί να γίνει; Πώς μπορεί να αξιοποιηθεί αυτή η γνώση;
Αξιοποιώντας τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης και για να γίνει πραγματική πρόληψη, πρέπει, αν στην οικογένεια, υπάρχει οστεοπόρωση (διαγνωσμένη οστεοπόρωση, ύπαρξη καταγμάτων, ηλικιωμένοι με κύφωση), να εξεταστούν εγκαίρως τα παιδιά (σε ηλικία από 10-25ετών), προκειμένου να εντοπιστεί αν έχουν και αυτά πρόβλημα.
Ετσι στις ηλικίες των παιδιών, που αναπτύσσεται ο σκελετός τους, αν παρθούν όλα τα κατάλληλα μέτρα, μπορεί να αποφευχθεί, η ανάπτυξη οστεοπόρωσης, όταν μεγαλώσουν.
Συντάκτης: Aλέξανδρος Γιατζίδης, MEDLABNEWS
Πηγή: MEDLAB IATΡΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ
0 commentaires:
Enregistrer un commentaire