Η σμηγματορροϊκή υπερκεράτωση(seborrheic keratosis) είναι καλοήθης βλάβη του δέρματος, (μη καρκινική), που σχετίζεται αιτιολογικά με κληρονομική προδιάθεση. Eμφανίζεται συνήθως μετά την ηλικία το 40 ετών. Κανείς δεν γνωρίζει τι προκαλεί την σμηγματορροϊκή κεράτωση
Η υπερκεράτωση χαρακτηρίζεται από πάχυνση του πιο επιφανειακού τμήματος της επιδερμίδας, που ονομάζεται κεράτινη στοιβάδα. Σε αυτό το επίπεδο, τα κύτταρα είναι ιδιαίτερα φορτωμένα με κερατίνη, πρωτεΐνη που τους προσδίδει ξηρή και πολύ σκληρή όψη. Σε ορισμένες περιπτώσεις, υπάρχει μη φυσιολογική άθροιση της κερατίνης με αποτέλεσμα τη δημιουργία πλακών από ξηρό δέρμα και καλυμμένο με κρούστες.
Οι βλάβες της σμηγματορροϊκής υπερκεράτωσης έχουν κυκλικό ή ωοειδές σχήμα, καφέ ή μαύρο χρώμα, και η διάμετρός τους μπορεί να φτάσει τα 2 εκατοστά. Σε ορισμένες περιπτώσεις προεξέχουν από το δέρμα και υπάρχει κνησμός. Συνήθως εμφανίζονται στο πρόσωπο και στον κορμό. Οι σµηγµατορροϊκές υπερκερατώσεις µπορεί να ερεθιστούν από την τριβή των ρούχων ή από κάποιο τραυµατισµό. Μετά από ξήσιμο έχει τύχει να πέφτουν και να φευγουν, αλλά συνήθως επανεμφανίζονται
Δεν υπάρχει τρόπος να αποφευχθεί η σμηγματορροϊκή κεράτωση.
Στην ψηλάφηση η επιφάνεια τους μπορεί είναι λιπαρή αλλά οι σμηγματορροϊκές υπερκερατώσεις είναι συνήθως τραχείες με μικρές εμβαθύνσεις.
H εμφάνιση πολλαπλών σμηγματορροικών υπερκερατώσεων που συνοδεύονται από φαγούρα, μπορεί να συνδυάζεται και με κάποια υποκείμενη εσωτερική κακοήθεια, για αυτό το λόγο πρέπει να εξετάζονται από γιατρό.
Οι γιατροί συνήθως μπορούν να διαγνώσουν την σμηγματορροϊκή κεράτωση από την εξέταση τους. Σε σπάνιες περιπτώσεις, η σμηγματορροϊκή κεράτωση μπορεί να μοιάζει με άλλες δερματικές παθήσεις, συμπεριλαμβανομένων του κακοήθους μελανώματος. Αν η διάγνωση είναι αβέβαιη, ο γιατρός σας μπορεί να θέλει να κάνει ψηφιακή δερματοσκόπηση ή ακόμα και βιοψία, στην οποία ένα μέρος της ανάπτυξης αφαιρείται και εξετάζεται κάτω από ένα μικροσκόπιο.
Η Σμηγματορροϊκή υπερκεράτωση δεν απαιτεί θεραπεία. Αν η σμηγματορροϊκή κεράτωση έχει ερεθισμό, φαγούρα ή είναι αντιαισθητική ή άν αιμορραγεί, μπορεί να αφαιρεθεί στο ιατρείο. Η θεραπεία είναι συνήθως ανώδυνη.
Οι κύριες μέθοδοι αφαίρεσης είναι:
- Απόξεση- Tο δέρμα ξύνεται χρησιμοποιώντας ένα όργανο που λέγεται ξέστρο.
- Κρυοχειρουργική ή κρυοπηξία εφαρμόζεται πάνω τους και στη συνέχεια αφήνεται να πέσουν, σε διάστημα δυο εβδομάδων αργότερα.
- Διαθερμοπηξία- Ηλεκτροχειρουργικής
- Laser.
Διαβάστε επίσης
0 commentaires:
Enregistrer un commentaire