Ο Κωνσταντίνος Φωτιάδης αναφέρει στο βιβλίο του "Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου" ότι σ΄ολόκληρο τον Πόντο περιόδευε ο θάνατος με τις πιο φρικτές μορφές του.
Από τη Ρωσία, η ελληνική πρεσβεία της Αγίας Πετρούπολης, πληροφορούσε το υπουργείο Εξωτερικών για την τραγική κατάσταση των κατοίκων της περιφέρειας Τραπεζούντας:
"Την 15η Απριλίου οι κάτοικοι των 16 χωριών της περιοχής Βαζελώνος, περιφέρειας Τραπεζούντας, όλοι οι Έλληνες, αφού έλαβαν διαταγή των τουρκικών στρατιωτικών αρχών να φύγουν στο εσωτερικό της Αργυρούπολης και φοβούμενοι να μην σφαγούν καθ' οδόν, όπως οι Αρμένιοι, εγκατέλειπαν τα σπίτια τους και έμπαιναν σε δάση, ελπίζοντας να σωθούν με την έγκαιρη επέμβαση του ρωσικού στρατού.
Από τις 6.000 ανθρώπους, οι 650 κατέφυγαν στην μονή Βαζελώνος, στην οποία βρίσκονταν κι άλλοι 1.500 από την Τραπεζούντα πρόσφυγες. Άλλοι 1.200 κρύφτηκαν σ' μια μεγάλη σπηλιά του χωριού Κουνάκα και οι υπόλοιποι διασκορπίστηκαν σε διάφορες σπηλιές και κρυψώνες στα δάση.
Όλες οι κατοικίες των χωριών λεηλατήθηκαν και οι περιουσίες αρπάχτηκαν από τον τουρκικό στρατό.
Οι άνθρωποι που κρύφτηκαν στην σπηλιά της Κουνάκας, αναγκάστηκαν να παραδοθούν γιατί δεν μπορούσαν να υποφέρουν άλλο την πείνα. Από αυτούς 26 γυναίκες και νέες κοπέλες, για να αποφύγουν την ατίμωση, έπεσαν σε ποτάμι που βρισκόταν κοντά στο χωριό Γέφυρα και παρά τις προσπάθειες των άλλων, για να τις σώσουν, πνίγηκαν.
Όταν ο ρωσικός στρατός έφτασε στην Αργυρούπολη, ο Έλληνας πρέσβης της Αγίας Πετρούπολης, πήγε πρώτος στην μονή Βαζελώνος, συνοδευόμενος από τον γιατρό Κ. Φωτιάδη και περιγράφει τα όσα φρικιαστικά είδε:
"Ομολογώ ότι είναι αδύνατον να περιγράψω αυτό που είδα. Τα πάντα ήταν κατεστραμμένα, τόσο στο χωριό, όσο και την Μονή. Στο προαύλιο υπήρχαν 5 σώματα Ελλήνων άταφα και σε αποσύνθεση, ενώ μέσα στη Μονή βρίσκονταν άλλα 5 στην ίδια κατάσταση.
Σε ένα από τα δωμάτια της Μονής βρισκόταν το σώμα μιας εικοσάχρονης κοπέλας, αποκεφαλισμένο, σε ύπτια θέση, γυμνό με διαμπερή πληγή στο στήθος από ξιφολόγχη. Η νεαρή κοπέλα ονομαζόταν Κυριακή και ήταν κάτοικος του χωριού Θέρσα. Η στάση στην οποία βρέθηκε μαρτυρούσε την ατίμωση που είχε υποστεί".
Στις 7 Σεπτεμβρίου του 1916, ο Mithrinek που εκτελούσε χρέη πρεσβευτή μετά την ανάκληση του von Metternich, ενημέρωνε το Βερολίνο για τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις του βαλή της Κασταμονής εις βάρος των Ελλήνων:
"Στη Σινώπη η εκκαθάριση διήρκεσε 4 ώρες. Ο συνολικός ελληνικός πληθυσμός που φτάνει τα 4.500 άτομα, μεταφέρθηκε εν μέρει στο Μογιαμπάτ και την Κασταμονή και εν μέρει μοιράστηκε σε τουρκικά χωριά του βιλαετίου. Τα ίδια μέτρα πάρθηκαν και στην Ινέπολη και σε μερικά άλλα χωριά".
Ο Αυστριακός πρέσβης της Κωνσταντινούπολης Pallavicini πληροφορούσε τη κυβέρνησή του για τα τελευταία γεγονότα στον Πόντο:
"Ολόκληρα χωριά λεηλατούνται και καίγονται, μαζί με τα σχολεία και τις εκκλησίες. Οι χωρικοί κακοποιούνται. Εκκλησίες λεηλατούνται και γυναίκες βιάζονται".
Απόσπασμα από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Φωτιάδη "Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου"
Τμήμα σύνταξης
Pontos-News.Gr
0 commentaires:
Enregistrer un commentaire