«Παρά την αύξηση του αριθμού των κρουσμάτων HIV λοίμωξης, κυρίως μετά το 2011, οπότε και η τελευταία επεκτάθηκε θεαματικά στον πληθυσμό των χρηστών εξαρτησιογόνων ουσιών, καμία μέριμνα δεν έχει ληφθεί για ουσιαστική αύξηση των υπηρετούντων ειδικών γιατρών, αλλά και λοιπών θεραπευτών (νοσηλευτών/τριών, ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών, κλπ) στους αντίστοιχους χώρους δημόσιας περίθαλψης (Μονάδες Ειδικών Λοιμώξεων, Εξωτερικά Ιατρεία Λοιμώξεων, Μονάδες Απεξάρτησης από εξαρτησιογόνες ουσίες).
Ο αριθμός των λειτουργούντων μονάδων είναι ανεπαρκής, ενώ παραμένει ακάλυπτο μεγάλο κομμάτι της χώρας. Για παράδειγμα, ενώ στοιχειωδώς καλύπτεται η Αττική, δεν υπάρχει καμία αντίστοιχη μονάδα σε ολόκληρη την Ήπειρο, ενώ οι οροθετικοί σε περιοχές όπως η Μακεδονία – Θράκη, η Αιτωλοακαρνανία, η Πελοπόννησος, η Κρήτη, τα υπόλοιπα νησιά, αναγκάζονται να διανύουν τεράστιες χιλιομετρικές αποστάσεις σε αναζήτηση υγειονομικής φροντίδας.
Η πολιτεία έχει εκχωρήσει πλήρως την ευθύνη της ενημέρωσης του κοινού και της πρωτογενούς πρόληψης στο πεδίο (σχολεία, χώροι όπου συχνάζει η νεολαία, δρόμοι και «στέκια» μεγαλουπόλεων) σε εθελοντικές και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις.
Το πρόβλημα του ανεπαρκούς εργαστηριακού ελέγχου των HIV οροθετικών που λαμβάνουν αντιρετροιϊκή αγωγή παραμένει οξυμένο και ανεπίλυτο. Μόνο σε ένα δημόσιο Νοσοκομείο γίνεται έλεγχος HIV ιϊκού φορτίου, εξέτασης εξαιρετικά σημαντικής για την έκβαση του ιδίου του ασθενούς αλλά και για την μετάδοση της HIV λοίμωξης. Το υπουργείο «έλυσε» το πρόβλημα εκχωρώντας την εκτέλεση και αυτής της εξέτασης σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα, όπου όμως μπορούν να εξετάζονται μόνον οι ασφαλισμένοι οροθετικοί…. Εδώ σημειώνουμε σημαντικό ποσοστό ασθενών είναι ανασφάλιστοι. Περιττό να τονισθεί ότι έτσι, όσο πιο πολύ διασπείρεται η πληροφορία της οροθετικότητας με το πλήρες ονοματεπώνυμο κάποιου, καταργείται εν πολλοίς το ιατρικό απόρρητο σε μια πολύ ευαίσθητη κατάσταση, που είχε έως πρόσφατα διασφαλιστεί προς μεγάλο κοινωνικό όφελος των ασθενών (αποφυγή κοινωνικού στίγματος που συχνά οδηγεί σε περιθωριοποίηση, απώλεια εργασίας με διάφορες προφάσεις, κλπ). Για όλους τους παραπάνω λόγους, πολλοί ασφαλισμένοι αρνούνται να απευθυνθούν σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα. Η ουσιαστική απουσία δωρεάν τακτικού ελέγχου HIV ιϊκού φορτίου στη χώρα μας θα έχει ολέθριες επιπτώσεις για την διασπορά της HIV λοίμωξης και την αύξηση των κρουσμάτων στο παρόν και το άμεσο μέλλον.
Οι HIV οροθετικοί ασθενείς υφίστανται, από κοινού με πολλούς άλλους χρονίως πάσχοντες, ανά ένα ή δύο έτη, την γραφειοκρατική διαδικασία του ελέγχου της πάθησής τους από επιτροπές ΚΕΠΑ. Έρχονται αντιμέτωποι/ες με μια ατέλειωτη γραφειοκρατική διαδικασία, που είναι επιπλέον ταπεινωτική, δεδομένου ότι υποχρεώνονται να περιφέρουν τις ιατρικές γνωματεύσεις από γραφείο σε γραφείο, διασπείροντας οι ίδιοι/ες αυτή τη φορά την πληροφορία, προκειμένου να διασφαλίσουν το επίδομά τους, απαραίτητο για την επιβίωση πολλών από αυτούς. Η διαδικασία αυτή αυξάνει σημαντικά το ήδη βεβαρημένο φορτίο των θεραπόντων. Είναι απορίας άξιο το γιατί πρέπει να ελέγχεται ξανά και ξανά μια κατάσταση για την οποία δεν υπάρχει οριστική θεραπεία.
Με αφορμή την «παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS» δεν συμμετέχουμε σε lifestyle εκδηλώσεις και τελετές. Διεκδικούμε για τους οροθετικούς ασθενείς όσα δικαιούνται!
Απαιτούμε:
· Αύξηση του αριθμού των μονάδων λοιμώξεων, πλήρης στελέχωσή τους, κάλυψη όλης της χώρας.
· Κρατικά προγράμματα ευρείας ενημέρωσης του κοινού, πρωτογενούς πρόληψης, διαγνωστικής παρέμβασης και ενημέρωσης.
· Σοβαρή ενίσχυση των υπαρχόντων δομών απεξάρτησης και κυρίως των «στεγνών» προγραμμάτων.
· Εξασφάλιση της διενέργειας δωρεάν όλων των ειδικών εξετάσεων που απαιτούνται για την παρακολούθηση της HIV λοίμωξης.
· Να καταργηθούν οι συνεχείς εξευτελιστικοί επανέλεγχοι μέσω ΚΕΠΑ, για όλες τις χρόνιες παθήσεις».
0 commentaires:
Enregistrer un commentaire