Η Παγκόσμια Ημέρα Μυοσκελετικού Τραύματος εορτάζεται στο πλαίσιο της "Εβδομάδας Δράσης για τα Οστά και τις Αρθρώσεις". Η Εβδομάδας Δράσης για τα Οστά και τις Αρθρώσεις ξεκινά στις 12 Οκτωβρίου με την Παγκόσμια Ημέρα Αρθρίτιδας, συνεχίζεται με την Παγκόσμια Ημέρα Σπονδυλικής Στήλης στις 16 Οκτωβρίου, με την Παγκόσμια Ημέρα Τραύματος στις 17 Οκτωβρίου και ολοκληρώνεται στις 20 Οκτωβρίου με την Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης.
Ο άνθρωπος βαδίζει, μετακινείται, αλλάζει θέση στο χώρο και με αυτό τον τρόπο χαίρεται τις χαρές της ζωής και εκπληρώνει τις επαγγελματικές υποχρεώσεις του.
Η δομή και η ανάπτυξη του μυοσκελετικού συστήματος του ανθρώπου παρουσιάζει μία μοναδικότητα σε όλες τις ηλικίες και πολλές ιδιαιτερότητες στην παιδική ηλικία.
Οι κακώσεις του μυοσκελετικού συστήματος που μπορεί να γίνουν απειλητικές για τη ζωή είναι αυτές της πυέλου, της σπονδυλικής στήλης, τα ανοικτά κατάγματα, τα πολλαπλά κατάγματα των μακρών οστών, το σύνδρομο διαμερίσματος και η τραυματική ραβδομυόλυση.
Κάθε τριάντα δευτερόλεπτα ένας άνθρωπος χάνει την ζωή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και την ίδια στιγμή 3 άλλοι τραυματίζονται.
Τα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα είναι ο κύριος παράγων για θανάτους και αναπηρίες ανθρώπων κάτω των 45 ετών.
Το 50% των θανάτων από τροχαία ατυχήματα που συμβαίνουν στις αναπτυσσόμενες χώρες θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί με την αποτελεσματική παρέμβαση μετά από τον τραυματισμό.
Το 50% των θανάτων από τροχαία ατυχήματα που συμβαίνουν στις αναπτυσσόμενες χώρες θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί με την αποτελεσματική παρέμβαση μετά από τον τραυματισμό.
Και στα παιδιά
Κάθε χρόνο στην Ελλάδα τραυματίζονται περίπου 500.000 παιδιά, από αυτά 700 χάνουν την ζωή τους και 3.000 μένουν με μόνιμη αναπηρία.
Ατυχήματα μπορούν να συμβούν σε οποιαδήποτε στιγμή και οπουδήποτε, όπως στο σπίτι, στο σχολείο, στο δρόμο, στην παιδική χαρά, στις διακοπές.
Οι τραυματισμοί των παιδιών είναι ένα αρκετά συχνό και επίκαιρο θέμα καθ’όλη τη διάρκεια του χρόνου. Τα παιδιά αποτελούν ένα σημαντικό ποσοστό τραυματιών που επισκέπτονται το τμήμα επειγόντων περιστατικών στα νοσοκομεία. Και αν κατά τους χειμερινούς μήνες η ολοένα και αυξανόμενη αθλητική δραστηριότητα των παιδιών οδηγεί σε συχνούς τραυματισμούς, το καλοκαίρι η ελευθερία άθλησης και διασκέδασης των μικρών μας φίλων έχει δυστυχώς σαν αποτέλεσμα πολύ συχνά δυσάρεστους για το παιδί, άλλα και για τους γονείς, τραυματισμούς.
Πώς θα μπορούσαν να προληφθούν οι τραυματισμοί στα παιδιά;
Είναι αποδεδειγμένο ότι η σωστή και συστηματική πρόληψη μπορεί να μειώσει τον αριθμό και την σοβαρότητα των παιδικών ατυχημάτων μέχρι και 50%. Η πρόληψη των ατυχημάτων έχει σχέση με την οργάνωση σωστής υποδομής και την ευαισθητοποίηση, ενημέρωση και αλλαγή νοοτροπίας των παιδιών και των ενηλίκων. Πρέπει να έχουμε υπ’ όψη μας ότι τα παιδιά κάτω των 10 ετών δεν έχουν την ωριμότητα να χρησιμοποιήσουν αποτελεσματικά τους κανόνες ασφαλείας, άρα χρειάζονται σωστή επίβλεψη και καθοδήγηση.
Το παιδί δικαιούται να παίξει και ποδόσφαιρο και μπάσκετ και να κάνει ποδήλατο με την ψυχή του, απλά καλό είναι ως κηδεμόνες να λάβουμε κάποια προληπτικά μέτρα. Σημαντική είναι η καθοδήγηση του παιδιού σε χώρο ασφαλή για να παίξει με το ποδήλατό του ή το πατίνι του, μακριά από τον κίνδυνο των αυτοκινήτων. Η χρήση κατάλληλων παιδικών καθισμάτων στο αυτοκίνητο και η σωστή ασφάλιση του παιδιού-συνεπιβάτη όχι μόνο προλαμβάνουν, αλλά και περιορίζουν την έκταση ενός τραυματισμού σε τροχαίο ατύχημα.
Παρ’όλα τα προληπτικά μέτρα, μπορεί όμως και πάλι να συμβεί ο τραυματισμός, οπότε πρέπει ως μεγαλύτεροι εμείς να είμαστε οπλισμένοι τόσο με ψυχραιμία, όσο και με βασικές γνώσεις αντιμετώπισης του τραυματία.
0 commentaires:
Enregistrer un commentaire