Στις κοντά τρεις δεκαετίες, αν βάλω και των φοιτητικών μου χρόνων, έχω ζήσει ένα σωρό αλλαγές στο σύστημα υγείας. Πάντα αυτές οι αλλαγές γίνονταν για το καλό της υγείας. Κάθε φορά που προετοιμάζοντο αλλαγές, φρόντιζαν μέσω του τύπου, να προετοιμαστεί ανάλογα το κοινό. Θυμάμαι δημοσιεύματα με τίτλους «Η μαφία της υγείας» για να προετοιμαστεί το κοινό και να ακολουθήσει η λειτουργία του ΕΣΥ.
Αργότερα που χρειάστηκα να κάνω συμβάσεις με τα ασφαλιστικά Ταμεία κατάλαβα ότι υπήρχε ένας τεράστιος αριθμός ασφαλιστικών ταμείων και σίγουρο είναι ότι κάποια μικρά μπορεί να μην τα έμαθα ποτέ. Ένα μόνο σας λέω ότι κάθε Πανεπιστήμιο είχε δικό του ταμείο. Άλλο ταμείο είχαν οι Δικηγόροι Αθηνών, άλλο του Πειραιά και άλλο της Επαρχίας. Έτσι ένας γιατρός που ήθελε να συνεργαστεί με κάποιο ταμείο έπρεπε να υποβάλει τα απαραίτητα χαρτιά του σε κάθε ταμείο ξεχωριστά. Τεράστια ντοσιέ για κάθε ταμείο και με ένα σωρό έγγραφα για τις συμβάσεις. Υπήρχαν και ταμεία που δεν ήταν καθόλου εύκολο να κάνει ένας γιατρός σύμβαση μαζί τους. Έπρεπε να έχεις «μπάρμπα στην Κορώνη» για να κάνεις σύμβαση με το ΙΚΑ ή με το ΤΕΒΕ. Με την πάροδο του χρόνου συνέβαιναν αλλαγές. Το ταμείο των ασφαλισμένων του Δημοσίου, στην αρχή ήταν στο Υπουργείο Υγείας, μετά μετακινήθηκε στις Νομαρχίες, μετά στις Περιφέρειες, μετά έγινε ΟΠΑΔ και τώρα ΕΟΠΥΥ.
Ολές αυτές οι αλλαγές συνεπάγοντο αλλαγές εγγράφων, αλλαγές στον τρόπο κατάθεσης των παραπεμπτικών, αλλαγές γραφείων, αλλαγές υπηρεσιών, νέα γραφεία, νέα κτίρια και φυσικά έξοδα εκ μέρους του κράτους για τις αλλαγές. Το σημαντικότερο ήταν ότι όλα αυτά τα χρόνια μόνο με τις αλλαγές που έκανε το ταμείο του Δημοσίου βρίσκοντας πάντα την δικαιολογία ότι "αλλάζουμε για το καλύτερο", από εκεί που πλήρωνε στον μήνα που ήταν κάποτε, έχει φτάσει τώρα τα δύο με δυόμιση χρόνια.
Το ίδιο συμβαίνει και με όλα την ενοποίηση, του ΤΕΒΕ, ΤΑΕ, ΤΑΞΥ που συνέβη προ πενταετίας και έγινε ΟΑΕΕ και τώρα γίνεται ΕΟΠΥΥ κλπ. Το ενδιαφέρον είναι ότι τα ενοποιημένα ταμεία (ολα) ουδέποτε ένωσαν τις υπηρεσίες τους και ουδέποτε μετακινήθηκε προσωπικό όπως θα ήταν λογικό. Έτσι θα νόμιζε κανείς αλλά στην πράξη τα ταμεία συνέχιζαν να λειτουργούν στους ίδιους χώρους με τον ίδιο τρόπο και τους ίδιους υπαλλήλους. Είναι χαρακτηριστικό σε ορισμένα μεγαλοταμεία, οι ίδιοι άνθρωποι παρέμεναν στις ίδιες θέσεις «κλειδιά» για δεκαετίες, λες και ήταν προσωποπαγείς οι θέσεις τους.
Είναι γεγονός ότι κάθε χρόνο είτε για τους γιατρούς είτε για τους ασθενείς τα πράγματα εγίνοντο χειρότερα στο πλαίσιο της καλυτέρευσης των υπηρεσιών!!!.
Οι γιατροί έμεναν απλήρωτοι, όλο και περισσότερο διάστημα, οι ασθενείς στο πλαίσιο της ανάπτυξης συνωστίζοντο σε ουρές, για ελέγχους και για εγκρίσεις εξετάσεων. Κάθε τόσο κόβονταν εξετάσεις που κάλυπταν τα ταμεία και καλούντο οι ασθενείς να τις πληρώσουν από την τσέπη τους. Πολλές φορές εξετάσεις κόβονταν με εγκυκλίους που είχαν αναδρομική ισχύ και το αποτέλεσμα ήταν οι μεν ασθενείς να τις έχουν κάνει αλλά οι γιατροί να μην τις πληρώνονται.
Σε αντίστοιχο γεγονός που έγινε προ δεκαετίας από το δημόσιο, προέκυψε σε μένα ζημιά εκατομμυρίων δραχμών. Όταν τόλμησα να ζητήσω εξηγήσεις και βέβαια να απειλήσω με αγωγή, μου γνωστοποιήθηκε ότι δεν μπορεί να βρισκόμαστε σε δικαστική διαμάχη και να έχουμε και σύμβαση παράλληλα. Μη έχοντας δυνατότητα να χάσω την σύμβαση με ένα μεγάλο ταμείο αναγκάστηκα να δεχθώ την κατάφορη παρανομία και να μην κάνω τίποτα.
Όπως καταλαβαίνετε από όλα τα παραπάνω οι κίνδυνοι που υπάρχουν με ένα ταμείο θηριώδες είναι τεράστιοι.
Θα έχει ενδιαφέρον να δει κανείς πως στην πράξη θα γίνει η ενοποίηση. Θα αλλάξουν ταμπέλες και έντυπα και όλα τα υπόλοιπα θα είναι ίδια ή θα επιχειρηθεί ενοποίηση λειτουργιών και θέσεων και κτιρίων κλπ.
Τι θα γίνει αν γίνει ένα σκάνδαλο όπως κάποτε έγινε με τον ΟΠΑΔ πριν χρόνια όπου κατηγορήθηκαν πρόεδρος και διάφοροι υπάλληλοι για κακουργηματικές πράξεις.
Ότι και να συμβεί σε ένα ταμείο που καλύπτει το 90% των ασφαλισμένων της χώρας θα έχει καταστροφικές συνέπειες για την υγεία των ασφαλισμένων.
Αν για κάποιο λόγο δεν υπάρξουν οι πιστώσεις σε αυτό το ταμείο με αποτέλεσμα να καθυστερήσει πληρωμές συμβεβλημένων ιατρών θα συνεπάγεται την οικονομική ασφυξία των γιατρών.
Κάτι τέτοιο βέβαια μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για τα «συμφέροντα» του ταμείου αφού έχοντας το μαχαίρι και την πίτα θα μπορεί να αποφασίσει με ποιον συμβάλλεται, ποιόν πληρώνει νωρίτερα και ποιον καθυστερεί με αποτέλεσμα αυτήν την πίεση να χρησιμοποιεί για «εκβιασμό» γιατρών και εταιρειών.
Για να καταλάβετε πόσο σημαντικό είναι αυτό έχω ένα παράδειγμα που μου είχε κάνει φοβερή εντύπωση πριν από χρόνια. Πριν από χρόνια λοιπόν έγινε μια πολύ μεγάλη επένδυση και άνοιξε στην Αθήνα ένα υπερ πολυτελέστατο διαγνωστικό κέντρο. Άρχισε να λειτουργεί κάνοντας αισθητή την παρουσία του σε όλο το λεκανοπέδιο και όχι μόνο. Όταν όμως το ΙΚΑ αποφάσισε να «κόψει» κάποιες εξετάσεις, να βάλει περιορισμούς και να καθυστερήσει για κάποιους μήνες τις πληρωμές του, επειδή το συγκεκριμένο κέντρο λειτουργούσε κατά βάση με ασφαλισμένους του ΙΚΑ, φαλίρισε.
Ο άλλος κίνδυνος που υπάρχει επίσης είναι με την πάροδο του χρόνου να κάνει ο ΕΟΠΥΥ συμβάσεις με πολυεθνικές εταιρίες που θα προσφέρουν, οικονομικότερες υπηρεσίες. Τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τον ασφαλισμένο, τον γιατρό και τον φαρμακοποιό; Σκεφτείτε......
Η Παιδεία και η Υγεία θέλουν πάρα πολύ μεγάλη προσοχή, γιατί ένας λάθος χειρισμός θα έχει καταστροφικές συνέπειες όχι σε εμάς, αλλά στις επόμενες γενεές.
0 commentaires:
Enregistrer un commentaire