Αρκετά πιο σύντομα θα βρεθεί σε ύφεση η ευρωπαϊκή οικονομία με όλες τις «ατμομηχανές» της να «λαχανιάζουν» ήδη από τώρα – πρώτη και καλύτερη τη Γερμανία.
Ο Κιμ μπορεί να μην «πάτησε το κουμπί» του πυρηνικού πολέμου, όμως ο Τραμπ έχει πατήσει εδώ και καιρό το κουμπί του παγκόσμιου εμπορικού πολέμου.
Και εμπορικός πόλεμος σημαίνει υποχώρηση του παγκόσμιου εμπορίου, υποχώρηση των εξαγωγικών βιομηχανιών και τελικά οικονομική ύφεση.
Και όλα αυτά την ώρα που δεν επιλύθηκαν τα προβλήματα που οδήγησαν στην προηγούμενη οικονομική κρίση.
Δεν είναι τυχαίο ότι πέφτουν παντού τα χρηματιστήρια.
Όλα αυτά για την Ελλάδα είναι απλώς κακά μαντάτα.
Μπορεί η χώρα μας να μην είναι μια μεγάλη οικονομία, όμως είναι εκτεθειμένη σε μια πιθανή ύφεση.
Γιατί μέσα στην ύφεση θα μειωθεί η ζήτηση για ελληνικά προϊόντα και θα πληγούν οι εξαγωγικές βιομηχανίες, που είναι και οι πιο δυναμικές.
Γιατί θα έχουμε πρόβλημα με τον τουρισμό, που ακολουθεί τις τάσεις της παγκόσμιας οικονομίας, πράγμα που σημαίνει ότι θα έχουμε πρόβλημα σε έναν τομέα της οικονομίας που μας ξελάσπωσε τα προηγούμενα χρόνια.
Γιατί οι επενδυτές θα γίνουν πιο επιφυλακτικοί και δεν θα κάνουν εύκολα ανοίγματα πριν ανακάμψει συνολικά η παγκόσμια οικονομία.
Γιατί το πολιτικό κλίμα στην Ευρώπη θα μεταστραφεί και θα είναι ακόμη πιο δύσκολο για τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να χαλαρώσουν τις παράλογες απαιτήσεις που περιλαμβάνει η μεταμνημονιακή επιτήρηση για τα πρωτογενή πλεονάσματα.
Αυτό σημαίνει πως η αίσθηση ότι «τα χειρότερα πέρασαν» για την Ελλάδα μπορεί να αποδειχτεί «μαγική εικόνα».
Είναι πιθανό να μπούμε και εμείς πάλι σε τροχιά ύφεσης, να δούμε την ανεργία να ανεβαίνει ξανά, να δούμε τα δημοσιονομικά να μην βγαίνουν.
Και τα πράγματα δεν πρόκειται να είναι εύκολα, γιατί αυτή η κατάσταση θα κρατήσει για καιρό ακόμη.
Είμαστε σε μεταβατική κατάσταση στην παγκόσμια οικονομία και σε μάχη για την ηγεμονία ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα. Και αυτό θα γεννά διάφορα προβλήματα για αρκετό καιρό.
Όμως, για όλα αυτά εμείς δεν προετοιμαζόμαστε.
Η κυβέρνηση πανηγυρίζει που δεν θα χρειάζεται να πάνε όλες οι μελέτες στο ΚΑΣ, όμως η πραγματικότητα είναι ότι το πότε θα «μπουν οι μπουλντόζες» θα επηρεαστεί από την κατάσταση στην παγκόσμια οικονομία.
Ανακοινώνεται η «απελευθέρωση των αγορών», αλλά το μεγάλο πρόβλημα θα είναι τα πρωτογενή πλεονάσματα τώρα που οι ευρωπαίοι ξεκόβουν κάθε συζήτηση για μείωση πριν 2020.
Ασχολούμαστε περισσότερο με τα «Εξάρχεια», παρά με το πώς θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε πραγματικές δυνατότητες ενδογενούς ανάπτυξης που να αυξάνουν την απασχόληση.
Θεωρούμε δεδομένο ότι έχουμε «βγει από το τούνελ», επειδή απλώς τα πράγματα σταμάτησαν να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο και δεν βλέπουμε τα μαύρα σύννεφα στον ορίζοντα.
Αν κυβέρνηση και αντιπολίτευση, τα συνδικάτα και οι κοινωνικοί φορείς θέλουν να παίξουν τον πραγματικό θεσμικό ρόλο αλλά και την ιστορική τους αποστολή, θα πρέπει να αφήσουν τις εύκολες αντιπαραθέσεις και να δουν με ποιο τρόπο και με ποιο σχέδιο συνολικά ως κοινωνία θα αποφύγουμε να πληρώσουμε και πάλι ακριβό τίμημα για την οικονομική κρίση.
Η χώρα και οι πολίτες δεν αντέχουν άλλες θυσίες
tovima.gr
0 commentaires:
Enregistrer un commentaire