Ο Μπενσμάγια και ο καθηγητή εμβιομηχανικής μηχανικής Ντάστιν Τάϊλερ, που έκαναν τη δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό «Science Translational Medicine», χρησιμοποίησαν νευροπροσθετικά μέλη για να αναδημιουργήσουν την αίσθηση της αφής χάρη σε μια «βιομιμητική» τεχνική.
Στις 13 Οκτωβρίου επιστήμονες στις ΗΠΑ (μεταξύ των οποίων ο Μπενσμάγια) ανακοίνωσαν ότι για πρώτη φορά πέτυχαν ένας παράλυτος ασθενής να αποκτήσει αίσθηση αφής μέσω ενός ρομποτικού βραχίονα, τον οποίο έλεγχε με το νου του.
Αυτή τη φορά οι ερευνητές έκαναν κάτι παρόμοιο όχι με παράλυτο αλλά με δύο ακρωτηριασμένους άνδρες, που είχαν χάσει το χέρι τους. Και στους δύο ασθενείς εμφυτεύθηκαν συσκευές με ηλεκτρόδια στον εγκέφαλό τους, που ενεργοποιούν τους κατάλληλους νευρώνες και έτσι προσδίδουν αίσθηση αφής στο τεχνητό άκρο τους, το οποίο διαθέτει ειδικούς ηλεκτρονικούς αισθητήρες, οι οποίοι στέλνουν ηλεκτρικά σήματα στον εγκέφαλο.
Οι ακρωτηριασμένοι ασθενείς είναι σε θέση πλέον να κρατούν ένα μικρό παιδί από το χέρι ή ένα σκύλο από το λουρί, να χειρίζονται μηχανήματα, να κρατάνε αυγά χωρίς να τα σπάνε και να κάνουν άλλες εργασίες.
Στόχος είναι η δημιουργία εξελιγμένων νευροπροσθετικών-βιονικών άκρων με όσο γίνεται πιο ρεαλιστική αίσθηση αφής, έτσι ώστε τόσο οι παράλυτοι όσο και οι ακρωτηριασμένοι να μπορούν να χρησιμοποιούν με φυσικό τρόπο τα τεχνητά δάχτυλά τους.
Όμως είναι δυνατό να υπάρξουν και άλλες μη ιατρικές εφαρμογές της νέας τεχνολογίας, όπως π.χ. ένας χειριστής υποθαλάσσιου ρομπότ θα νιώθει τι αγγίζει το ρομπότ στο βυθό, ενώ το ίδιο θα μπορεί και ο χειριστής ενός ρομπότ εξουδετέρωσης εκρηκτικών μηχανισμών. Καθόλου τυχαία, η σχετική έρευνα, που έχει και στρατιωτικές εφαρμογές, χρηματοδοτείται από την Υπηρεσία Προωθημένων Ερευνητικών Αμυντικών Προγραμμάτων (DARPA) του Πενταγώνου των ΗΠΑ.
0 commentaires:
Enregistrer un commentaire